اقصدوني فأنا اسمي الحسين

#سفرنامه  کربلا
بخش  پایانی

 اقصدوني فأنا اسمي الحسين.
  بیایید پیش من(خوش آمدید ) ؛نام من حسین است!

روز ۱۹ آبان سال ۹۵ است و ما همچنان از راه فرات به سمت کربلا می رویم، تعدادی از زائران عراقی نیز از این راه عازم کربلا هستند.
 بعد از ظهر به پیشنهاد یکی از دوستان مسیر را عوض می کنیم و خود را می رسانیم به اتوبان نجف-کربلا ،مسیر اصلی پیاده روی زائران،
 اینجا دیگر خلوت نیست ،مرد وزن، بزرگ و کوچک، ایرانی، عرب، پاکستان، کشمیری، هندی، شیعه و سنی...همه حضور دارند.
 آنقدر گرم حضور زائران می‌شویم  که خستگی  پیاده روی  این چند روز یادمان می رود گرم می شویم گرم گرم و کیلومتر ها راه می رویم
 در این مسیر، نژادها، ملیت ها ،مذهب ها ، مکتب ها ، مقام ها وموقعیت های فردی و  اجتماعی به کلی رنگ می بازد این جاده ،جاده ی جهان وطنی است ...
اغذیه و اشربه انقدر فراوان است وانقدر موکب ها جلویت را می گیرند برای نوشیدن......  که گاهی مجبوری از دستشان دربروی......
 شب مهمان خانواده عراقی هستیم، پیاده روی برخی از ماها را  رنجور کرده است، قبل از شام جوان خانواده_سید علی_که دارد پزشکی می خواند و در ضمن امدادگر ورزمنده هم هست می رود برای ما ،  قرص، پماد ،زفت و باند می آورد و برای ما دکتری می کند! و بعد فیلم های حضور خودش را در مبارزه با داعش نشانمان میدهد اوعضوحشد شعبی  ،بسیج  مردمی  عراق است به او می گوییم معادل حشد شعبی در ایران می شودبسیجی....و بعد برای او شعار می دهیم  : برادر بسیجی خدا نگهدارتو! خنده  اش می گیرد و کلی ذوق می کند ....!
روز بیستم  ابان سال ۱۳۹۵ است بعد از نماز صبح حرکت می کنیم به سمت کربلا تا عمود 1002می رویم و بعد کربلا....

.وقتی در ورودی کربلا،  دوباره چشممان به گنبد قمر بنی هاشم می افتد،خستگی یادمان می رود،وارد حرم قمربنی هاشم می شویم و زیارت می کنیم بعد از آن به حرم امام حسین(ع )می رویم خستگی خودش را به شدت تحمیل کرده است.
 حرم بسیار شلوغ است می خواهیم دورتر از ضریح سلامی بدهیم و خارج شویم که جمله ای بر پرده روبروی ضریح نقش می بندد
 اقصدوني فأنا اسمي الحسين.
در کلام عرب برای خوش آمد گویی جمله های بسیاری است مثل :اهلا و سهلا مثل :اشلون  اما" اقصدونی" را   خیلی کم، خیلی به  ندرت  و فقط زمانی که کسی با شما کاملا صمیمی شده باشد می گوید
دوباره انرژی  تازه ای  می یابیم و به سمت ضریح می شتابیم؛
 وقتی حسین (ع) این همه با زائرانش صمیمی است چرا ما از دور سلام بدهیم...!

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ [اَبَداً] ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ

https://telegram.me/sho_nisht